„Więcej życzliwości dla kobiet w ciąży”

Stoję przy kasie w hipermarkecie, w oczy rzuca mi się różowo-fioletowy plakat, a na nim napis: "Więcej życzliwości dla kobiet w ciąży". Uśmiecham się do siebie, trudno powiedzieć, czy to uśmiech bardziej smutny, czy ironiczny. Gdybym sama nigdy nie była w ciąży, ta  kampania społeczna wydałaby mi się pewnie dziwna - życzliwość dla kobiet w ciąży jest przecież czymś oczywistym!
Jednakże przeżyłam ciążę i z doświadczenia wiem, że nie jest.
Przez bardzo długi okres ciąży nie chciałam "wykorzystywać" mojego stanu. Czułam się doskonale, więc nie widziałam potrzeby, żeby "wpychać się komuś w kolejkę" w sklepie. Nawet, kiedy w pierwszym trymestrze ciąży nie czułam się najlepiej, wolałam odstać swoje (raz opłaciłabym to omdleniem - dziś wiem, że to moja głupota).
K. widział to trochę inaczej. Uważał, że kasy pierwszeństwa to mój przywilej i w końcu powinnam zacząć z niego korzystać. Wraz z korzystaniem z przywileju przyszło zażenowanie.
Ciężkie westchnienia klientów, którzy musieli mnie przepuścić, bo nie zauważyli, że stoją w kasie oznaczonej, jako kasa pierwszeństwa były nieznośne.
Raz pewna klientka, która właśnie miała być skasowana, a tu nagle ja pojawiłam się przed nią i jej po brzegi załadowanym wózkiem z moim wielkim brzuchem i garścią cukierków, tak narzekała, że kasjerka (z kasy pierwszeństwa) poinformowała mnie, że mogłam sobie pójść do kasy samoobsługowej.
Oblałam się rumieńcem, do oczu napłynęły łzy, całe szczęście ktoś z kolejki stanął w mojej obronie.

34 tc

Poza westchnieniami istnieje jeszcze u części społeczeństwa pewien rodzaj ślepoty. Chyba tylko, kiedy byłam w ciąży ludzie patrzyli mi tak chętnie w oczy. Nie dlatego, że chcieli być ze mną tak bardzo szczerzy, a po to, żeby tylko nie zauważyć mojego brzucha. Tak jakbym istniała tylko od biustu w górę.
Kolejna "kolejkowa" historia tak właśnie wyglądała. Pani wpycha się przede mnie, mąż rzuca jej czajnik elektryczny nad moja głową, a kiedy K. zwraca jej uwagę, że: a) staliśmy w tej kolejce przed nią, b) jestem w ciąży, Pani odparła, że nie zauważyła tego brzucha. Podziękowałam jej wtedy za komplement - 34 tydzień ciąży mnogiej i tak doskonale wyglądałam! (zdjęcie obok - czy widzicie tam jakąś ciężarną?;)

Nie mogę powiedzieć, że spotykałam się tylko z takimi zachowaniami. Oczywiście, że nie! W naszym społeczeństwie istnieje wiele wspaniałych osób, gotowych do pomocy, życzliwych.
Mam nadzieję, że dzięki tej kampanii społecznej będzie ich jeszcze więcej i kiedyś nadejdzie taki dzień, że ciężarne korzystając ze swojego przywileju nie będą musiały czuć zażenowania.