Malinowy tort urodzinowy!

Uparłam się, aby na pierwsze urodziny Malin tort upiec sama, własnoręcznie, wkładając w niego całe serce. Poszukiwania przepisu trwały długo, nawet bardzo jak na mnie, ale znalazłam go. Piękny, idealny. Z opisu i składników mogłam wywnioskować, że na panujące upały nie za słodki, a wręcz orzeźwiający!

Przepis na stronie pod zdjęciem 

http://przyjemnosczpieczenia.blogspot.com/2013/09/tort-z-musem-malinowym.html?showComment=1406747941072#c3338337042340361067

 Dzień przed imprezą zaopatrzyłam się we wszystkie składniki i zabrałam się za robotę.
Rano przygotowałam mus malinowy i upiekłam biszkopt, a późnym wieczorem zabrałam się za "strojenie".
Nie miałam żadnego sprzętu cukierniczego, ale w tym przypadku poratowała mnie sąsiadka.
Kiedy podskoczyłam do niej po "szprycę" wymieniłyśmy krótki dialog:
- Sama pieczesz tort? Podziwiam za odwagę!
- Piec lubię, nawet mi to wychodzi, ale cukiernik ze mnie żaden! Najważniejsze, żeby smakowało.
- Wiesz, mówi się, że niektórzy jedzą też wzrokiem. - mogła to przemilczeć...

Muszę przypominać jaka była pogoda te 12 dni temu? Tak, było tak gorąco, bardzo gorąco!
Masa śmietanowa po kilku minutach od wyjęcia z lodówki dosłownie spływała z biszkoptowego "rusztowania" tworząc z prostokąta coś, co gdyby nie kolor, przypominałoby kopiec kreta!
Trudno powiedzieć, czy bardziej chciało mi się śmiać, czy płakać. Niektórzy jedzą wzrokiem - nasi goście wyjdą więc z imprezy głodni!
Zerknijcie jeszcze raz na pierwowzór. Piękny prawda?
A teraz jego 2 karykatury w moim wykonaniu!

Całe szczęście był pyszny!
Solenizantki się nim zajadały, goście też!

Zostając w tematyce wypieków - był również sernik. Zwykle robię go z musem czekoladowym, ale tym razem stwierdziłam, że przydałoby się coś lżejszego (oczywiście ze względu na panującą w owym czasie pogodę). Mus czekoladowy zastąpiła pianka jagodowa.
Sernik stał dłuższą chwilę nim ktoś się na niego skusił, kiedy to nastąpiło, nadciągnęła katastrofa.
Całe ciasto zjechało z patery, a pianka jagodowa rozprysnęła się po całym salonie!
Była na podłodze, na sofie, na meblach. Dzień po urodzinach, znalazłam ją jeszcze na ścianie - całe szczęście bordowej! Co się dało - uratowaliśmy. Powinnam teraz napisać, coś na swoją obronę. Hm...może, że przez lot sernik nabrał powietrza i stał się jeszcze bardziej puszysty?
Dzięki Bogu nie prowadzę bloga kulinarnego!